ஒரு வழியா புது ஆஃபிஸ் வந்து செட்டில் ஆகியாச்சு. இந்த பில்டிங்ல 89 அலுவலகங்கள் இருக்கிறதா சொன்னாங்க. ரொம்பப் பெரிய பில்டிங்னு நெனச்சிராதீங்க. 2 மாடிக் கட்டடம்தான். ஒவ்வொரு அலுவலகத்துக்கும் ஒரே ஒரு ரூம்தான். ஒரு ஹோட்டல் போல, அவரவர் ரூமுக்குள் இருந்து வேலை (இருந்தா) பாத்துக்க வேண்டியதுதான்!! என்னை பொறுத்த வரை பழைய ஆஃபிஸுக்கும், புதுசுக்கும் பெரிய வித்தியாசம் ஒண்ணும் இல்லை. என்ன, அங்கே நானே டீ போட்டுக்கணும்; இங்க அதுக்கு ஒரு "டீ பாய்" இருக்காப்ல. ஆனாலும் நான் எப்பவுமே அந்த ரிஸ்க் எடுக்குறதில்ல. வேணும்னா நானே போட்டுப்பேன். இந்த ஆம்பிளைங்க போடுற டீ/காஃபிய குடிக்கிறத விட பச்சத்தண்ணிய குடிச்சுட்டு போலாம். (என் வீட்டுக்காரர் தவிர; அதான் நல்லா டிரெய்னிங் கொடுத்துட்டன்ல!!)
ஆஃபிஸ் ஷிஃப்ட் பண்ணலாம்னு முடிவெடுத்து "Packers & Movers "ம், கிடங்கு அறையும் ( அதாங்க, "Warehouse") தேடினா கெடைக்க என்னா கஷ்டமாயிருக்கு?! என்னானு விசாரிச்சா, இந்த ரெஸஷனால நிறைய ஆஃபிஸுங்களை இப்படித்தான் எங்கள மாதிரி இழுத்து மூடிட்டாங்களாம், அதனால ரொம்ப பிஸியாம் இவங்கள்ளாம். ஹூம், ரெஸஷனால வாழ்றவங்களும் இருக்காங்க பாருங்க!!
எங்களுக்கு வந்த Packers & Movers கம்பெனியில் மலையாளிப் பசங்களும், தமிழ்ப் பசங்களும் இருந்தாங்க. எல்லாம் சின்ன சின்னப் பசங்க. நான் அபுதாபி வந்த புதுசுல எங்கப் பாத்தாலும் மலையாள மொழிதான் காதுல விழும். இப்ப ரெண்டு, மூணு வருஷமா எங்கும் தமிழ், தமிழ்தான்!! முன்னெலாம் வெளியே போனா, தைரியமா தமிழ்ல சத்தமாப் பேசுவேன். ஆனா இப்ப கொஞ்சம் அக்கம்பக்கம் பாத்துதான் பேச வேண்டியிருக்கு!! இதோ இந்த புது ஆஃபிஸுலயும் தமிழ்ப் பசங்கதான் ஹவுஸ் கீப்பிங்கில் இருக்காங்க.
பக்கம் பாத்து பேசறதைப் பத்திச் சொல்லும்போது ஒரு விஷயம் ஞாபகத்துக்கு வருது. இப்பவெல்லாம் அநேகம் பேருக்கு ஹிந்தி தெரிஞ்சுருக்கு. ஒரு இருபது இருவத்தஞ்சு வருஷத்துக்கு முன்னாடி ஹிந்தி தெரிஞ்சவங்க ரொம்ப ரொம்ப குறைவு. என் அத்தை ரெண்டு பேர், அப்போ டீனேஜ் வயசு. ரெண்டு பேரும் டெல்லியில படிச்சவஙக. அதனால ஹிந்தி நல்லா தெரியும். வெளியே எங்க போனாலும் ஹிந்திலத்தான் அவங்களுக்குள்ள பேசிக்குவாங்க. வழக்கமா ஒரு கடைக்குப் போவாங்க. அப்படி ஒருநாள் போனப்ப கடையில புதுசா ஒரு இளைஞன் இருந்தான். பெரிய அத்தை, “ஏ நயா லட்கா கோன் ஹே. தூஸ்ரா ஆத்மி கஹான் கயா?” என்று சின்ன அத்தையிடம் சொல்ல, உடனே கடையில் இருந்தவன், “மே உன்கா பாய் ஹூம். கல் துபாய்ஸே ஆயா” என்று சொல்ல ரெண்டு பேரும் “ஙே”
(”எப்பவும் கடையில் இருப்பவனைக் காணோமே; இவன் யார் புதிதாக இருக்கான்?” “நான் அவரின் தம்பி. நேற்றுதான் துபாயிலிருந்து வந்தேன்.”)
|
Tweet | |||